توضیح گیربکس خودرو

توضیح گیربکس خودرو

گیربکس خودرو یک عضو مهم و حیاتی در سیستم مکانیکی خودرو است که وظیفه تغییر نسبت دور موتور به چرخ‌های خودرو را بر عهده دارد. این سیستم در واقع یک دستگاه ترانسمیشن است که با استفاده از آن، امکان تنظیم نسبت دور موتور به چرخ‌ها را می‌ دهد.
گیربکس‌ های خودرو معمولاً به دو دسته تقسیم می‌ شوند: دستی و خودکار. گیربکس دستی نوعی از گیربکس است که برای تغییر دادن دنده‌ های آن نیاز به دستکاری از سوی راننده است. در گیربکس خودکار، عمل تغییر به صورت خودکار صورت می گیرد و نیازی به کنترل دستی راننده نیست.
همچنین، در گیربکس دنده‌ای، نسبت دور موتور به چرخ‌ ها توسط دنده‌ های ثابت تنظیم می‌ شود. در گیربکس خودکار، نسبت دور موتور به چرخ‌ها با استفاده از یک قطعه تغییر می کند که معمولاً به عنوان گیربکس CVT شناخته می‌شود.
در کل، گیربکس خودرو یکی از قطعات اصلی و بسیار حیاتی در عملکرد خودرو است و تنظیم و تطبیق نسبت دور موتور به چرخ‌ها در سرعت‌ های مختلف، بسیار حائز اهمیت می باشد.

گیربکس چه کاربردی در خودرو دارد؟

گیربکس خودرو برای تنظیم نسبت دور موتور به چرخ‌ های خودرو استفاده می‌ شود. با استفاده از گیربکس، می‌ توان نسبت دور موتور را به نسبت دور چرخ‌ها تنظیم کرد تا عملکرد خودرو در شرایط مختلف بهینه شود. به عنوان مثال، در حرکت خودرو از حالت سرعت کم به سرعت بالا، با تغییر دادن دنده‌ های گیربکس، می‌ توان نسبت دور موتور را به نسبت دور چرخ‌ها تنظیم کرد و از افزایش سرعت خودرو بهره برد.
همچنین، گیربکس خودرو برای بهینه کردن مصرف سوخت و افزایش عمر موتور استفاده می‌ شود. با تنظیم نسبت دور به چرخ‌ها، می‌ توان مصرف سوخت را به حداقل رساند و در عین حال، فشار روی موتور را کاهش داد.
با کلیک کردن بر روی دکمه کنترل‌ های گیربکس خودرو، راننده می‌ تواند نسبت دور موتور به چرخ‌ ها را تنظیم کند و از بهینه‌ ترین عملکرد خودرو بهره ببرد.

گیربکس از چه اجزایی تشکیل می شود؟

گیربکس خودرو از قطعات و تجهیزات مختلف تشکیل شده است. این قطعات شامل موارد زیر می‌شوند :
شفت ورودی (Input Shaft) :

این شفت به موتور متصل است و به نسبت دور موتور در حالت حرکت قرار می‌ گیرد.
دنده‌ های ورودی (Input Gears) :

این دنده‌ ها روی شفت ورودی نصب شده‌ اند و نسبت دور موتور را به نسبت دور گیربکس تنظیم می‌ کنند.
دنده‌ های خروجی (Output Gears) :

این دنده‌ها به شفت خروجی گیربکس متصل هستند و نسبت دور گیربکس را به نسبت دور چرخ‌ ها تنظیم می‌ کنند.
شفت خروجی (Output Shaft) :

این شفت به چرخ‌ های خودرو متصل است و نسبت دور گیربکس را به نسبت دور چرخ‌ ها تنظیم می‌ کند.
دنده‌ های میانی : این دنده‌ ها در گیربکس‌ ها برای تنظیم نسبت دور میانی بین شفت ورودی و شفت خروجی استفاده می‌ شوند.
کلاچ ها : کلاچ‌ ها برای جدا کردن و اتصال به گیربکس به کار می‌ روند.
گارد: گارد قسمتی از گیربکس است که تمام قطعات گیربکس را درون خود داده است.
این قطعات به طور کلی تشکیل دهنده گیربکس خودرو هستند. با استفاده از دنده‌ ها و کلاچ‌ ها، راننده‌ ها می‌ توانند دور موتور را به نسبت دور چرخ‌ها تنظیم کنند و بهینه‌ ترین عملکرد خودرو را به دست آورند.

گیربکس چگونه کار می کند؟

گیربکس خودرو با کمک دنده‌ ها و کلاچ‌ ها کار می‌کند. در گیربکس، شفت ورودی به موتور متصل است و شفت خروجی به چرخ‌های خودرو متصل است. در حرکت حین، موتور چرخ‌ های خودرو را به دو صورت حرکت می‌ دهد: حرکت به صورت مستقیم و حرکت به صورت دورانی. اما چرخ‌ های خودرو تنها به صورت دورانی حرکت می‌ کنند.
در اینجا به عنوان مثال، فرض کنید که گیربکس خودرو شامل چهار دنده است. در دنده اول، دنده کوچک در شفت ورودی با دنده بزرگ در شفت خروجی اتصال داده شده است. در این حالت، نسبت دور شفت خروجی کمتر از نسبت دور شفت ورودی است. این به معنای افزایش چرخ‌های خودرو برای شروع حرکت از سرعت پایین است.
در دنده دوم، دنده کوچک روی شفت ورودی با دنده کوچک دیگری روی شفت خروجی اتصال داده شده است. در این حالت، نسبت دور شفت خروجی به شفت ورودی افزایش می‌ یابد. این به منظور افزایش سرعت خودرو است.
در دنده سوم، دنده بزرگ در شفت ورودی با دنده کوچک در شفت خروجی اتصال داده شده است. در این حالت، نسبت دور شفت خروجی به شفت ورودی دوباره افزایش می‌ یابد.
در دنده چهارم، دنده بزرگ در شفت ورودی با دنده بزرگ در شفت خروجی اتصال داده شده است. در این حالت، نسبت دور شفت خروجی به شفت ورودی حداکثر مقدار ممکن است.

منبع : khodrobartehran.com